Ուրի՜շ Արատես․․․

Առաջին հանդիպումս էր ծաղկած, երգացնող, ուրիշ Արատեսի հետ։ Տարեդարձի ավետումով, անձրևաշատ խենթ օրերով լի երեք օրեր։ Մեկնել էինք Հյուսիսային դպրոցի դասավանդողներով և տիար Գևորգի ընկերների ուղեկցությամբ։ Առաջին օրվա տոնական, երգաշատ օրվան հաջորդեց Արատեսի ծաղկաշատ լանջերով քայլքը, երբ բնությունը, ոչ մի ծաղիկ չխնայելով, իր ամբողջ խորությամբ և հմայքով մեր ափերի մեջ էր, իսկ իր ամենամեծ ընծան անուշահամ թեյերի ծաղկեփնջերն էին, որոնք կրթահամալիրում թույլ կտան վերապրել արատեսյան օրերը։ Անբացատրելի խաղաղություն կար, որն օգնում էր ինքդ քեզ հետ հաշտ ու ներդաշնակ լինել, ջերմացնող էր ամեն մի քար ու խաչքար։

Դեռ երկար կմնանք Արատեսում մեր հիշողություններով, կարոտով և նոր հանդիպումի ակնկալիքով։